LGBTQIA+, Zmiany Płci – ich prawdziwe znaczenie dla Ziemi i dlaczego to nieuniknione

Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego coraz częściej widzimy kobiety z brodą, mężczyzn w sukienkach i makijażu….? Skąd do licha nagle wzięły się osoby określające siebie jako panseksualne, transseksualne, interpłciowe, niebinarne…?

Co chwila jakaś osoba z tak zwanego showbiznesu decyduje o zmianie swej fizyczności i często nie są to zmiany “oczywiste” – z mężczyzny na kobietę, z kobiety na mężczyznę.

Bywa, że są to zmiany, poprzez które ten człowiek, często, świadomie i celowo, pozostaje gdzieś pomiędzy kobietą a mężczyzną.

W strefie nieoznaczonej – w bardzo rozległym obszarze trzeciej płci, gdzie wszystkie opcje występują we wszelkich kombinacjach, a one na dodatek także są płynne.

Czy to koniec świata? – pytają niektórzy.

Czy to sodoma, gomora i apokalipsa? – Pytają inni.

Czy to koniec ludzkości?

Czy wyginiemy, bo świat za jakiś czas zaludnią dziwacznie zmodyfikowane istoty bez płci?

U bardzo wielu niepokój i potężny dyskomfort pojawia się zwłaszcza, gdy ukazuje się zdjęcie takie jak to:

 

“Danna Sultana i Esteban Landrau tworzą bardzo niecodzienną i intrygującą parę. Ona bowiem urodziła się jako mężczyzna, a on jako kobieta. Oboje obecnie identyfikują się z płcią przeciwną. Stworzyli udany związek i wszystko wskazuje na to, że są ze sobą bardzo szczęśliwi. Para spodziewa się dziecka” – źródło: https://www.plotek.pl/plotek/7,154063,25983468,ona-urodzila-sie-jako-mezczyzna-a-on-jako-kobieta-teraz-spodziewaja.html

 

Lub to:

“Bianca i Nick Bowserowie są szczęśliwym małżeństwem, mieszkającym w USA w stanie Kentucky. Wspólnie wychowują dwóch synów. Ich życie nie różniłoby się niczym od tysięcy podobnych amerykańskich rodzin gdyby nie to, że Nick urodził się dziewczynką, a Bianca – chłopcem. Transpłciowa para przygotowuje się do tego, żeby wytłumaczyć dwójce swoich dzieci, że to ojciec je urodził, zaś mama była… ojcem” – źródło: https://www.pudelek.pl/artykul/69939/bardzo_nietypowa_para_mama_jest_tata_a_tata_urodzil_dwojke_dzieci/

 

A dla niektórych także i to:

Po lewej Jill Soloway – twórca filmowy, osoba niebinarna, po prawej do niedawna jego/jej partnerka Hannah Gadsby, kobieta, lesbijka, wspaniała stand-uperka (koniecznie obejrzyj jej występ Nanette na Netflixie!)

 

A to Jill Soloway przed i po transformacji. Zanim ogłosiła światu, że jest osobą niebinarną, była żoną i matką.  (Jill Soloway on Identifying as Gender Nonbinary: ‘It Feels Like a Relief to Me’ https://www.glamour.com/story/jill-soloway-on-identifying-as-gender-nonbinary)

 

Tak, to zdecydowanie koniec świata

Tak, to koniec świata – ale tego starego i nie ma co po nim płakać.

Był męczący, odbierający wolność i pełen cierpienia.

Panowała w nim kultura przemocy, gdzie wszystko, co słabsze jest od razu gorsze: kobiety, dzieci, niepełnosprawni, seniorzy, mniejszości, inności…

Odchodzi świat, w którym zawsze wygrywają męscy narcyzi i macho.

W jego miejsce przyjdzie – już nadchodzi – nowy świat i będzie on całkiem inny.

 

Czy to koniec ludzkości?

– Tak, w takim kształcie, w jakim ona jest obecnie – na pewno.

Ale pisałam już o tym kilkakrotnie – ludzka biologia jest już bardzo, bardzo archaiczna.

Służyła nam jako narzędzie do doświadczania gęstego, bolesnego trójwymiaru.

Najwyższy czas na modyfikacje, bo one umożliwią nam zupełnie nowe doświadczenia.

Więcej wolności.

I zdecydowanie mniej bólu.

 

Wkrótce świat zaludnią androidy do złudzenia przypominające ludzi i ludzie tak bardzo zmodyfikowani technologicznie, że pojawią się wątpliwości, co do ich biologicznego statusu.

O tym przeczytasz zresztą tutaj: Czy sztuczna inteligencja zawładnie światem? W tej chwili powstają 3 nowe gatunki człowieka – Zapnij pasy i zajrzyj w przyszłość. Prognoza.

 

A co do płci?

Ona też się zmienia.

I w żadnym wypadku nie jest to powód do obaw.

 

Czy zdajesz sobie sprawę, co ci robi twoja płeć???

Przede wszystkim, nadal spora część ludzkości będzie wybierała dotychczasowy podział na męskie i żeńskie.

Płcie nie znikną, albo przynajmniej nie wydarzy się to w jakiejś, dającej się konkretnie określić, przyszłości.

To dlatego, że – do pewnego momentu – bycie chłopcem lub dziewczynką, kobietą lub mężczyzną niesie ze sobą ogrom wiedzy i dualnego doświadczenia.

To potrzebne, ważne, fajne i ciekawe.

Do pewnego momentu…

 

Dla zwykłego, „normalnego”, trójwymiarowego człowieka płeć jest jednym z głównych i najważniejszych składników tożsamości.

W społeczeństwach matriarchalnych i patriarchalnych płeć niesie ze sobą niemal kompletny pakiet instrukcji: jak wyglądać, jak się zachowywać, jak mówić, jak się bawić, w co się bawić, jak pracować, jak spędzać czas wolny, czas w grupie, czas sam na sam…

W pakiecie płci, z którą przychodzisz na świat, jest niemal wszystko.

Bo jest ona ściśle sprzężona z twoją kulturą, twoim krajem, twoją klasą społeczną.

Bez względu na to gdzie żyjesz, NAJPIERW jest płeć – za nią idzie reszta.

NIC cię tak nie determinuje jak ona.

Można zmienić kraj, status, poziom edukacji, czy majątku, ale zawsze – ZAWSZE – najpierw jesteś kobietą lub mężczyzną.

To określamy w pierwszej nanosekundzie i od tego uzależniamy ciąg dalszy interakcji z drugim człowiekiem.

Zastanów się nad tym.

 

Podobnie traktujemy siebie samych. Tak jak presja idzie z zewnątrz, tak i idzie z wewnątrz.

Sami nieustająco, każdego dnia narzucamy sobie wypełnianie norm związanych z naszą płcią, a jest ich miliardy.

Na co dzień tak się tego nie postrzega, prawda?

Ja jako kobieta przez długi czas czułam niewypowiedziane oczekiwanie z zewnątrz, że zaraz zostanę matką, że powinnam ładnie wyglądać i zawsze być miłą, a szklany suficik w pracy był dla mnie normą, nad którą nawet nie chciało mi się zastanawiać.

Podobnie jak normą były dla mnie seksistowskie i szowinistyczne zachowania moich szefów – totalnych dziadersów – którzy wyraźnie dawali mi odczuć, że wyżej d… nie podskoczę, a moja praca jest w sumie mniej warta, niż moich kolegów. Machałam na to ręką, bo przecież to wszystko należało do roli “kobiety”.

 

 

LGBTQIA co to znaczy, czyli: Lesbijki, Geje, Biseksualni, Transgender, Queer lub Kwestionujący, Interseksualni, Aseksualni, Panseksualni oraz ich sprzymierzeńcy (Ally)

 

Gdy Płeć przestaje mieć znaczenie

Przychodzi taki czas, gdy określona tożsamość płciowa – jakże ważna dla zwykłego człowieka – przestaje mieć znaczenie.

Albo inaczej – przestaje mieć znaczenie pierwszorzędne, priorytetowe, nawykowe, najgłębsze i automatyczne.

Dla mnie przestała już kilka lat temu.

Najpierw, po wielu latach ciężkiej orki bycia „facetem w spódnicy”, zaczęłam odkrywać swą kobiecość.

Bo to, że miałam figurę klepsydry, nosiłam kolczyki, makijaż, damską bieliznę i „bardzo kobiece” perfumy wcale nie znaczyło, że kobieca byłam.

Bo nie byłam.

Musiałam być kompetentna, ostra, błyskotliwa, decyzyjna, nieugięta i nie do zdarcia – tak jak mężczyźni, z którymi pracowałam i wśród których budowałam sobie autorytet zawodowy. Tym trudniejszy, że byłam młoda.

W swoim związku – siłą rozpędu i nawyku – także odgrywałam rolę „samicy alfa”, co było absolutnie wykańczające i destrukcyjne dla obu stron.

No więc, kiedy rzuciłam to w cholerę i zajęłam się swą kobiecością, okazało się, że bardzo niewiele o niej wiem.

Że nie umiem jej zdefiniować na swój użytek, bo pod tą w miarę atrakcyjną, kobiecą postacią płynie rzeka testosteronu, kortyzolu i adrenaliny.

W trójwymiarze korzystałam głównie ze swego Animusa – swej męskiej części siebie – i było to bardzo drenujące doświadczenie.

Odkrywanie mej Animy – zanurzanie się w słodki, ożywczy nektar kobiecej energii – było jak nieustające wakacje.

 

Czytaj więcej o Animie, a także Kobiecości oraz Męskości na Jasnej Polsce!

 

Byłam wtedy po rozwodzie i powinnam powiedzieć, że z nikim się nie spotykałam, ale to byłaby nieprawda.

Spotykałam się z Kimś Wspaniałym – ze sobą w swej przekobiecej wersji.

Było to tak odżywcze, tak odmładzające, tak piękne doświadczenie, że te dwa lata bycia singielką wspominam jako czas odnowy, radości, odbudowy i zakochiwania się w sobie.

Ale i ten czas dobiegł końca.

 

Gdy napełniłam się już swoją kobiecością, poczułam, jak bardzo obie jakości – kobieca i męska – zostały zintegrowane wewnątrz mnie i scaliły się w jedno.

Zewnętrznym przejawem tego było uwolnienie się z wielu „norm”.

Zniknął gdzieś przymus bycia kobietą ruchalną (więcej o niej tu –13 Cech Świadomej Kobiety, czyli Cnoty Niewieście 2021 – sprawdź, czy to o Tobie).

Przestałam mieć potrzebę podobania się komukolwiek za wyjątkiem mnie samej.

Przestałam patrzeć na ludzi poprzez płeć – na kobiety jako potencjalne towarzyszki lub rywalki (ten powszechny cień kobiecości opisałam tu). A na mężczyzn jako potencjalnych partnerów seksualnych lub zagrożenie.

Oczywiście teraz bardzo upraszczam na potrzeby tego tekstu.

O tym, co jeszcze zniknęło i jak jeszcze przestałam widzieć innych, musiałabym napisać całą książkę, w której mieściłaby się rozprawa socjologiczno-psychologiczno-kulturowa.

Więc – skrajnie upraszczając – w pewnym momencie, przestałam widzieć kobiety i mężczyzn, a zaczęłam widzieć Istoty o jakiejś energii i ich aktualne aspekty.

I tak też zaczęłam widzieć siebie….

 

W tej chwili jest mi dokładnie wszystko jedno, jakiej jestem płci.

W moich oczach – a obecnie tylko ta perspektywa mnie interesuje – nie określa mnie ona w ogóle.

Nie definiuje tego, co mogę, a czego nie, co powinnam, a czego mi nie wolno.

Nie jest żadnym kryterium.

Bardzo niewiele mi o mnie nie mówi.

 

Jeśli zapytasz – to w takim razie kim jesteś? – odpowiedź jest tylko jedna:

– Jestem Sobą. Mną. Jestem, tym kim jestem.

Jestem istotą ludzką, istotą duchową i świadomością.

 

Płeć to gry i zabawy, scenariusze i schematy, które przestały mnie interesować, choć ich nie kontestuję.

Dla świata nadal jestem kobietą, wyglądam jak ona oraz używam żeńskich zaimków.

Ale nie ma to dla mnie większego znaczenia, gdyż nie czuję się przywiązana do ról i definicji jakie niesie ze sobą dana płeć.

Nie czuję, żeby to czy jestem kobietą, czy mężczyzną wpływało na moją świadomość i życie, jakie wiodę obecnie.

Choć oczywiście nie zawsze tak było.

 

Przyznaję, w naszym świecie bardzo trudne i – oprócz pokochania siebie – najtrudniejsze. Ale do zrobienia 🙂 rys. Ra / Jasna Polska

 

 

Rezygnujemy z Dualizmu – dlatego powstaje Trzecia Płeć

I właśnie z tego powodu – powodu tak poszerzonej świadomości – powstaje trzecia płeć.

Gdyż jako ludzkość zaczęliśmy rezygnować z dualizmu – sztucznego podziału rzeczywistości na przeciwieństwa.

Te rewolucyjne i bezprecedensowe zmiany w historii Planety zapoczątkowała liczna grupa starych dusz.

Ludzi z ogromnym bagażem wielu wcieleń, ludzi bardzo świadomych, mądrych swą energią, wielką pracą nad własnym cieniem i mozolnym integrowaniem swoich najtrudniejszych i najbardziej bolesnych aspektów.

Ludzi, którzy doszli do mistrzostwa, integrując w sobie dualne, przeciwstawne jakości.

Ale to nie oni robią całą robotę 🙂

Trzecia płeć staje się możliwa, także dlatego, że przyzwoliła na to cała ludzkość.

Czyli świadomość zbiorowa, która wysłała zamówienie: „jesteśmy gotowi na dalszy rozwój, jesteśmy gotowi na ewolucję naszej bardzo starej wersji biologii w coś nowego”.

I to się teraz dzieje.

Osoby LGBTQIA, a w tej grupie – w sposób chyba najbardziej widoczny – osoby TQI (trans -, queer, inter -) biorą na siebie tę fizyczną, cielesną odmianę tego procesu.

To niestety bardzo brutalne dla ciała i psychiki doświadczenie.

Mimo to, część istot powiedziała – OK, jestem gotowa-y to zrobić – pokazać innym nie-dualność w ciele, bo jeśli nie ja, to kto? Jeśli nie teraz, to kiedy?

Zmiany na Ziemi są potrzebne na już i same się nie przeprowadzą.

Wszyscy na swój sposób bierzemy w nich udział.

Jeśli jesteś teraz na Ziemi – Ty także.

 

Robimy tu jasną Polskę – lekką, spokojną, wolną. Bez osądzania, bez oceniania, bez lepszych i mądrzejszych. Po prostu: każdy na swej unikalnej drodze. Dołącz! Klik!

 

 

Po co nam trzecia płeć? Dlaczego ciało ludzkie będzie się zmieniać?

Po co nam ta trzecia płeć?

Po co nam osoby panseksualne, transseksualne, interpłciowe, niebinarne… ?

Po co nam ten queer i no gender i wszystko to, na co nazwy sama nie umiem tu wymienić (z powodów opisanych 2 akapity wyżej, nie siedzę w tematach płci, więc z góry przepraszam za nieścisłości semantyczne)?

 

Ponieważ poszerzanie sfery tego, co uważamy za normalne, czyni świat lepszym dla każdego.

Ponieważ wychodzimy w ten sposób z wielu starych paradygmatów, które stają się dla rozwiniętej, empatycznej i cywilizowanej ludzkości NIE DO ZNIESIENIA.

 

O jakich paradygmatach mowa?

Są to po pierwsze: program cierpienia.

Czyli przymus cierpienia, wiara, że musi być trudno.

Że życie to kupa gówna, Ziemia to padół łez, a bycie człowiekiem to nieustające pasmo bólu.

Bo tak się składa, że mogłoby być dokładnie odwrotnie, gdybyśmy wreszcie przestali wierzyć w tę samospełniającą się przepowiednię.

 

Po drugie: program dualizmu.

Czyli, że wszystko jest zawsze czarne lub białe.

Że wszystko musi być zawsze ściśle zdefiniowane, zaszufladkowane, opisane kryteriami i… mieć swoje przeciwieństwo.

Bo tak się składa, że to nieprawda.

Prawdziwa natura zjawisk jest niedookreślona, w wiecznym ruchu, ewolucji i transformacji.

To tylko ludzki mózg nie potrafił siebie z tym faktem poradzić.

 

Po trzecie: program zniewolenia.

Czyli wiary w to, że człowiek nie jest kreatorem tylko marionetką na falach losu i nic od niego nie zależy.

Że musi spędzać życie w więzieniu norm, przekonań i fatum.

Że wszystko odbywa się według jałowych, odgórnych schematów.

Bo tak się składa, że to straszna ściema.

Nic nie jest raz na zawsze uporządkowane.

Wszystko ulega zmianom i to jest prawdziwa natura Wszechświata.

Nic nie jest na zawsze.

Czasem sprawy pragną pozostać niedookreślone, niesklasyfikowane.

W CIĄGŁYM RUCHU.

W tańcu przemiany.

I to też jest w porządku.

 

Dołącz i dodaj swoje ogłoszenie! 🙂

 

 

I tak, oczywiście – jakiś czas temu zmianie zaczęła ulegać narracja „czego nie wolno dziewczynkom, co nie wypada chłopcom”, ale mimo wszystko twierdza płci trzyma mocno w ryzach.

I dlatego właśnie pojawiają się Oni…

 

Trzecia Płeć to coś więcej, niż płeć. To wyjście ze starej klatki – dla wszystkich

Ludzie, którzy teraz objawiają się światu jako niebinarni czy interpłciowi – mam przez to tutaj na myśli wszystkie opcje i kombinacje występujące pomiędzy płcią zdecydowanie żeńską, a zdecydowanie męską, to istoty, które wzięły na siebie potężny ciężar.

 

[Definicja mówi, że “osoba niebinarna, to taka, która nie czuje się ani mężczyzną ani kobietą albo czuje się po trochu jednym i drugim. Do grupy osób niebinarnych zaliczamy również osoby interpłciowe oraz osoby o zmiennej tożsamości seksualnej – takie, które raz czują się bardziej kobietą, a raz bardziej mężczyzną.    Źródło: https://cppb.pl/potrzebuje-pomocy/psychoseksuolog/26-psychoseksuologia/176-niebinarnosc ]

 

Często są to istoty nie-stąd. Są to gwiezdni odkrywcy, marzyciele, energetyczni innowatorzy.

A ich droga jest tutaj niewiarygodnie bolesna i ciężka.

Jedną z nich jest Emi, o której przeczytałam u fryzjera w starych, sobotnich Wysokich Obcasach:

 

[nr 11 (1077) z 14 marca 2020, https://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,163229,25771310,to-kim-jestem-nie-jest-moim-widzimisie-ja-sobie-plci-i.html?disableRedirects=true ]

 

Emi urodziła się jako Kamil – w tej bardzo niedobrej, przypominającej „Dom Zły” wersji polskiej wsi, w patologicznej rodzinie.

Mimo, że od urodzenia jej narządy nie wyglądały jak typowo męskie, rodzice postanowili zrobić z niej chłopca – także poprzez bicie, poniżanie, ubliżanie i odzieranie z godności na wszelkie sposoby.

Kim jest Emi w kontekście płci i biologii swego ciała?

“Biologia chciała tak, że mam trochę tego trochę tego. I nie jest to żadne obojnactwo. Dziś się mówi „interseksualizm”.

Badania potwierdzają: „Ma męskie i żeńskie gonady (gruczoły płciowe), męskie i żeńskie narządy płciowe (nie w pełni funkcjonujące), a choć wytwarzane przez ciało hormony w większości są żeńskie, nie oznacza to też, że jest kobietą.”

Oprócz tego Emi ma objawy autyzmu i zespołu Aspergera, alergie, astmę, osteoporozę, cukrzycę, kłopoty z sercem i wzrokiem. Nikt jej nie leczył, wręcz przeciwnie, jej rodzice niszczyli wyniki badań.

”Emi milczy dłuższą chwilę – Tak wyszło, że woleli się nade mną znęcać. Czasem w bardzo brutalny sposób. (…)

Tak się składa, że osoby interowe rzadko mają normalny dom. Ale nie wiem czy to interpłciowość przyciąga problemy, czy problemy przyciągają interpłciowość.”

Co znamienne, o problemach Emi wiedziała lokalna policja, jej dziadkowie oraz wychowawczyni, której Emi opowiedziała o biciu. NIKT nie zareagował.

Emi była kilkakrotnie w szpitalu psychiatrycznym, ponieważ kilka razy próbowała się zabić. NIE ze względu na swoje ciało, lecz z powodu swej rodziny.

Emi nie chce używać swego nazwiska. W dowodzie ma Emiele Emieńczyk, a chciałaby dodać jeszcze drugie imię – Elektrikos.

(Jeśli do tej pory miałaś wątpliwości na temat niezwykłego pochodzenia Emi, to jej imiona, a zwłaszcza to drugie, powinno je rozwiać :))

“Dzisiaj widzę siebie tak: jestem odrębną planetą [sic!]. Po prawej jest planeta „cispłciowi”, czyli ci „normalni”, po lewej „transpłciowi”, czyli osoby po korekcie płci. Ja krążę między nimi.

Niektórzy mówią mi: zdecyduj się, zrób korektę, bądź mężczyzną, bądź kobietą. Ale ja tego nie chcę.

Natura tak chciała, że nie urodziłam się ani K, ani M, jestem interpłciowa i chciałabym, żeby tak zostało.

Zbyt długo próbowałam dopasować się do ustalonych przez większość ram i to się nie udawało. Proszę nie oczekujcie tego ode mnie.”

…………..

Spójrz na nich w ten sposób.

Nie jak na dziwadła, trędowatych odmieńców, cudaki budzące dyskomfort, niechęć, czy nawet agresję.

Amerykańskie statystyki mówią, że ponad 40% transgenderowych i niebinarnych dzieci oraz dorosłych podejmuje próby samobójcze.

Nie przypuszczam, aby w Polsce było pod tym względem lepiej.

Ale to przede wszystkim inni ludzie i stare “normy” są przyczyną największego cierpienia osób LGBTQIA.

 

Potrzebujesz pomocy? – Sprawdź koniecznie.

 

Zmiany dzieją się teraz

Świat powoli zaczyna porządkować i „normalizować” osoby takie, jak Emi:

„W Niemczech osoby urodzone z gonadami o mieszanym utkaniu mogą przy ustalaniu płci wybrać opcję „płeć neutralna”. – U nas nie ma żadnych przepisów, w których pojawiłaby się choćby wzmianka o interpłciowości.

A skoro nas nie ma w systemie, skąd społeczeństwo ma wiedzieć o naszym istnieniu? – pyta Emi.

Świat nie składa się tylko z mężczyzn i kobiet. Ja sobie tego ciała nie wybrałam, ja się z nim urodziłam.

To, że jest nas mało nie powinniśmy udawać, że nas nie ma.

Popatrzcie na mnie, jestem tu.

Zaakceptujcie to i mówicie mi Emi.”

Szacuje się, że osoby interpłciowe stanowią 1,7% ogółu mieszkańców naszej planety.

(źródło: https://www.forumdwutygodnik.pl/artykuly/1974208,1,powod-do-dumy.read)

 

Jeśli przyjąć, że w Polsce mieszka 38 milionów ludzi, osób interpłciowych jest tu 646 000!

To znacząca grupa istot ludzkich, które zasługują na szacunek i opiekę lekarską, bezpieczeństwo i ochronę ich praw i godności.

A gdzie reszta osób z grupy LGBTQIA?

No właśnie – gdzie…

Tak się składa, że to ludzie, którzy na co dzień żyją obok Ciebie.

 

Na koniec – nic nie jest „normalne”, „normalność” nie istnieje

“A wiedziałaś… – tu głos Poppy ścichł do konspiracyjnego szeptu, choć w pokoju było tylko ich troje – … że wiele ryb zmienia płeć?

Jej rodzice nie mieli pojęcia.

Zmieniają płeć albo mają obie. Obie jednocześnie albo najpierw jedną, potem drugą.

Błazenki zaczynają jako chłopcy, ale potem niektóre zostają dziewczynami.

Papugoryby są wszystkie dziewczynami, więc jedna z nich musi zostać chłopcem – zmienia barwy i w ogóle – ale jeżeli przypłynie jakiś inny chłopiec, to tamta może znowu stać się dziewczyną.

Samiec mątwy może być z jednej strony chłopcem, z drugiej dziewczyną i dziewczyny mogą flirtować po jednej stronie z jego chłopięcą częścią, podczas gdy chłopcy z drugiej widzą jego dziewczęcą połowę, więc nie czują się zagrożeni. […]

Ale najlepsza jest ryba hamlet. Nazywa się ją obojnakiem równoczesnym. To znaczy, że jest jednym i drugim naraz.

Kiedy dwie takie ryby się spotykają, żeby… no wiecie… to pierwsza składa jaja jak dziewczyna, a druga je zapładnia jak chłopak, ale potem druga składa jaja jak dziewczyna, a pierwsza zapładnia je jak chłopak.

Wszyscy są wszystkim jednocześnie. Tylko się zmieniają.

Cudowne, nie?”

[Cytat pochodzi z książki „Tak to już jest” autorstwa Laurie Frankel – to ciekawie napisana historia rodzinna. Bardzo polecam tę książkę. Mimo, że jest taką typową amerykańską powieścią, gdzie wszyscy coś „uwielbiają”, język jest dość prosty, a rodzice są ideałami z serialu familijnego, wciąga, podnosi na duchu, pozwala odpocząć i otwiera głowę oraz serce.]

 

 

To nie tak, że wszyscy ludzie staną się niebinarni, bo się nie staną.

Ale będzie płeć wyraźnie męska, żeńska i ta trzecia.

Ta, która wszystkim rozluźnia więzy, pozwala spojrzeć szerzej, otwiera głowy, rozpuszcza ciasne schematy, uwalnia.

Pozwala na większą radość istnienia, bo mówi ci: możesz być kim chcesz.

Możesz doświadczać dowolnie.

Nic cię już nie ogranicza – jesteś kreatorem siebie i swej rzeczywistości.

Wybieraj zatem i baw się dobrze.

Gdyż wszystko jest Dobrze w całym Stworzeniu 🙂

Aho!

 

 

Zerknij tutaj lub sprawdź wszystkie aktualne ogłoszenia w: Wydarzenia & Osoby & Miejsca

 

Rhye… czyli jedna z moich ulubionych “wokalistek” 🙂 Dopóki się nie dowiedziałam, że Rhye to dwóch mężczyzn, z czego jeden (notabene heteryk) śpiewa tym niesamowitym głosem. A zatem powinnam raczej powiedzieć, że w Rhye śpiewa jeden z moich ulubionych wokalistów, choć ani jego płeć, ani tym bardziej wygląd, czy orientacja, nie mają przecież żadnego znaczenia.

(a tę piosenkę kocham):

 

Źródło ilustracji w tekście: Internet (gł. Pinterest, Unsplash, Pixabay), chyba, że podano inaczej.

W tekście zawarty jest link afiliacyjny do allegro.pl.