Co się Dzieje Po Śmierci – Jak Było do tej Pory i Jakie Zmiany Nastały w Pośmiertnych Wymiarach

Czym jest śmierć? Co dzieje się po śmierci? Czy istnieje jakieś niebo i piekło? Dlaczego ludzie umierają? Czy istnieją potępione duchy? Czym jest opętanie i egzorcyzm? Jaki wpływ na pośmiertne wymiary mają zmiany na Ziemi, a w szczególności wydarzenia roku 2020?

Na te wszystkie pytania (i znacznie więcej) odpowiedzi znajdziesz poniżej.

 

Co się dzieje po śmierci?

 

Śmierć, czyli Zmiana i Przejście do innego wymiaru

Śmierć nie była kiedyś tym, czym jest teraz. Nie była obarczona takim strachem i tak ogromnym poziomem nieświadomości i niewiedzy.

Na Atlantydzie śmierć była niezbywalnym elementem życia.

Moment śmierci był świadomie wybierany i rozumiany jako przejście z naszego ziemskiego wymiaru do wymiaru niefizycznego.

To wszystko.

Nie było lęku, nie było grzechu, nie było „nieba i piekła”. Była pełna świadomość zmiany stanu fizycznego, lecz nie śmierci jako końca istnienia.

A zatem nie było przekłamań i manipulacji.

Postrzegano śmierć jako to, czym w istocie jest: wyjściem świadomości z ciała fizycznego i udaniem się do „zaświatów” w celu odpoczynku przed kolejną inkarnacją.

 

Czytaj więcej: Śmierć to tylko brama, iluzja, zaprojektowane przez ciebie wyjście awaryjne. Ty nie umrzesz nigdy.

 

Moment śmierci mógł być samodzielnie wybrany także dlatego, że istnieli – nazwijmy to – „kapłani śmierci”, którzy potrafili przeprowadzać ludzi z ziemskiego wymiaru w inny.

Ich rola polegała na oczyszczeniu energetycznym odchodzącej osoby oraz wyjście jej naprzeciw po drugiej stronie.

Kapłani doprowadzali do – nazwijmy to umownie – Mostu Kwiatów, w którym to punkcie Dusza była przejmowana przez anioła opiekuna i jej anielską rodzinę.

„Było to bardzo radosne zajęcie, wierzcie lub nie. Śmierć była cudownym doświadczeniem odpuszczania i oddzielania ducha od ciała.

Była doświadczeniem opuszczenia ciała i powrotu do naturalnego stanu.

(…) Czuliście nadchodzącą śmierć i poruszało to coś w waszym duchu, działając zupełnie jak otwieranie drzwi.

Gdy je otwieraliście, rozpoczynał się proces przejścia i nie wiązał się on ze zdrowotnym załamaniem waszej biologii.

Wasz duch był uwalniany przez serię aktywności ze strony organizmu. To było bardzo piękne i wspaniałe wydarzenie.”

Depresja uzależnienia śmierć w świetle Nowej Energii – Tobiasz i Saint-Germain

Proces odchodzenia zwany Ceremonią Życia (!) był zatem radosną celebracją mijającego wcielenia oraz udania się na zasłużony odpoczynek i regenerację.

Dana osoba odchodziła całkowicie oczyszczona, czując dużą ulgę i lekkość.

„Praca kapłanów i kapłanek śmierci była jedną z najbardziej szanowanych w czasach Atlantydy, a nawet nieco później.

Nie istniał wtedy ogromny strach przed śmiercią.”

Jednak to się niestety zmieniło i z czasem śmierć zaczęła budzić coraz większy lęk. Oraz niezrozumienie jej prawdziwej natury i funkcji.

 

Śmierć jako przerażający kościotrup – mal. Julie Heffernan

 

Z czasem śmierć stała się straszna

Sama śmierć jest generalnie bardzo łatwym procesem dla ciała i dla duszy.

Znacznie, znacznie łatwiejszym niż narodziny.

Można ją przyrównać do procesu zasypiania – jest tak łatwa.

Nic dziwnego – tak została zaprojektowana dawno temu, jeszcze na Lemurii, gdzie strach przed nią nie istniał, a była wręcz pożądanym stanem, by móc po raz kolejny zdekompresować się i odpocząć od ciężkich i ostrych ziemskich energii.

 

Czytaj więcej: Historia Ziemi i Ludzkości, czyli Lyria, Maldek, Mars, Lemuria, Atlantyda… aż do teraz

 

Postrzeganie śmierci uległo całkowitemu zakłamaniu z kilku różnych powodów.

Po pierwsze, anioły w ludzkich ciałach zaczęły się coraz bardziej kurczowo trzymać swych ciał. Wynikało to z potężnej, ssącej siły ziemskiej grawitacji oraz coraz głębszego wchodzenia w ludzkie doświadczenie – z każdym wcieleniem trochę bardziej.

Po drugie, identyfikacja z odgrywanymi rolami na Ziemi była tak duża, że w końcu spowodowało to konieczność pojawienia się zdrowotnych załamań, by móc oddzielić się od ciała. Śmierć zaczęły poprzedzać pełne cierpienia doświadczenia, często odzierające z godności i samodzielności.

Po trzecie, w kreowaniu odium śmierci istotną rolę odegrały religie i pełne strachu bajdy o tym, co dzieje się po.

Miały one jeden cel – trzymać w ryzach „boży” ludek, który ze strachu przed karą boską był łatwy do kontrolowania i – oczywiście – drenowania z energii.

 

Czytaj więcej: Prognoza na 2018-2019 rok, czyli rozpad Kościoła, Upadek Religii – kolejnej kluczowej struktury matrixu

oraz: Potęga masowej hipnozy, czyli dlaczego Polacy kurczowo trzymają się kościoła katolickiego

 

Wraz ze zmianą postrzegania śmierci, zaczęły następować zmiany w energii i jakości zaświatów.

 

Na Jasnej Polsce lubimy wysokie wibracje i dobre energie 🙂 Dołącz i dodaj swoje ogłoszenie:

 

Co się dzieje po śmierci

Przede wszystkim zaświaty  / królestwo umarłych  / wymiary pośmiertne (będę wymiennie używała tych określeń) to wymiary okołoziemskie.

Nie są gdzieś “tam”, lecz tutaj – dosłownie nakładają się na Ziemię. Niemniej, funkcjonują oddzielnie – ze względu na różne wibracje, gęstość, specyfikę itd.

Pośmiertne wymiary – tak jak wszystko inne – stworzone zostały przez świadomość. W tym wypadku świadomość ludzką – świadomość zbiorową.

Dlatego mają wszystkie cechy fizycznej Ziemi, tylko, że bez atrybutu materii – są czymś w rodzaju wielkiego hologramu, w którym

prawdziwe są emocje i doświadczenia.

Jest to coś na kształt krainy snu, krainy ludzkich gier – w cokolwiek wierzyła dana osoba, tutaj się to wydarza.

Zaświaty można też przyrównać do ogromnego miasta – są tu miejsca wspaniałe, kolorowe, czyste i jasne. Są muzea, sale koncertowe, parki, ogrody, sklepy. Są nudne przedmieścia. Ale są też bardzo ciemne dystrykty, w których dzieją się niedobre rzeczy.

W związku z tym, można spotkać tu także dusze, które – ze względu na niezwykłe podobieństwo do Ziemi – nadal nie wierzą, że umarły.

 

Ale co tak NAPRAWDĘ ma miejsce w tych pośmiertnych wymiarach, to to, że udajesz się w krainę swoich wierzeń, krajobraz snu, w którym jednak obowiązuje ziemska dynamika.

A zatem, są tutaj piękne miejsca – gdzie można wyrażać swój artyzm, śpiewać, tworzyć, doświadczać piękna, odpoczywać i regenerować się. Są tacy, którzy czują się tu jak na wakacjach.

Gdy pośmiertne wymiary pokażą im swoją naturę, czują prawdziwą ulgę, że nie ma tu żadnych sądów oraz podziału na niebo-piekło.

Ale znajdują się tu także krainy zasiedlone przez wampiry energetyczne, przestępców, złodziei, osoby uzależnione i tak dalej…

I oni wszyscy nadal odgrywają to, co robili na Ziemi.

 

Czytaj więcej: Co wampiry energetyczne i kradzież energii mają wspólnego ze smutkiem i chronicznym zmęczeniem.

 

Jak było na początku, jak jest teraz

Pośmiertne wymiary odzwierciedlają to, co się dzieje na Ziemi i zmieniają się wraz ze zmianami energetycznymi tutaj.

Na początku, co łatwo przewidzieć, wymiary okołoziemskie były czyste i proste.

Droga do nich była łatwa, a ich jedyną zawartością była anielska wibracja odpoczynku oraz powrotu do swej prawdziwej esencji, czyli swego anielskiego jestestwa.

Z czasem, gdy gra w inkarnacje i odgrywanie człowieka zaciągała coraz głębiej i gęstniała, zaczęły następować adekwatne zamiany w wymiarach okołoziemskich. Tam też zaczęło się robić coraz gęściej i – miejscami – coraz mniej przyjemnie.

Obecnie w pośmiertnych wymiarach można znaleźć wszystko to, co istnieje na Ziemi oraz wszystko to, w co na Ziemi się wierzy.

Są zatem wszystkie „poziomy rzeczywistości” – od tych przyjemnych i spokojnych po naprawdę straszne.

Zanim je opiszę, chcę powiedzieć, że wszystkie one stanowią niższą warstwę zaświatów.

Coś w rodzaju ogromnego przedpokoju. Dopiero za nimi znajduje się tzw. Most Kwiatów, po przejściu którego następowało pełne oczyszczenie z ludzkiego wcielenia, prześledzenie go jeszcze raz ze swoją anielską rodziną i pełne współczucia zrozumienie oraz wyekstrahowanie duchowej Mądrości.

Most Przejścia dawał jeszcze jedną cenną możliwość – tutaj nie dochodziła ziemska grawitacja i związane z nią programy, karma i zasysanie linii rodowych.

 

“To było dziwne” – Cóż, nic dodać, ni ująć 🙂

 

A zatem po znalezieniu się w anielskiej przestrzeni, można było udać się na dowolnie długi odpoczynek, a potem z namysłem wybrać kolejne wcielenie.

„Anielskiej istocie o wiele łatwiej znaleźć rozwiązanie ziemskich spraw za Mostem Kwiatów. Pracuje wtedy z grupą aniołów – ekspertów, (…) co pozwala wam z wdziękiem uwolnić wasze energie. (…)

Przywołują najwspanialsze momenty waszego wcielenia. Pomagają wam zobaczyć, jak niektóre z najtrudniejszym okresów, były najpiękniejszymi i wartościowymi.

Pomagają też spojrzeć na potencjały, które wybraliście i których NIE wybraliście oraz zobaczyć, jak te drugie mogłyby zadziałać.

Cały ten proces ma wam pomóc dostrzec mądrość waszego wcielenia.”

Depresja uzależnienia śmierć w świetle Nowej Energii – Tobiasz i Saint-Germain

Wtedy dopiero następuje dekompresja i anielski odpoczynek.

Tymczasem, jeśli Dusza po śmierci dostawała się tylko do „przedpokoju”, często – zanim zdążyła odetchnąć i rozejrzeć się wokół – była automatycznie zaciągana na Ziemię – do tych samych ludzi, w to samo miejsce i do bardzo, bardzo podobniej egzystencji.

 

Czytaj więcej: Linie Rodowe i DNA blokują wolną wolę, a afirmacje i pozytywne myślenie nie działa. Mimo to…

 

Taki stan rzeczy nie należy do pierwotnego zamysłu roli zaświatów i niezbyt służy Duszy.

Jednocześnie, pośmiertny „przedpokój” zgęstniał i powiększył się do tak ogromnych rozmiarów, że mało której Duszy udawało się dotrzeć od Mostu Kwiatów.

Zdecydowana większość ludzi – jakieś 80% – po śmierci zatrzymuje się w tym niższym wymiarze, gdzie nadal – bez powłoki cielesnej – odgrywa swoje ludzkie programy, zanim ziemska grawitacja nie zassie ich z powrotem – czy tego chcą, czy nie.

 

Dlaczego tak się dzieje?

Po pierwsze, ze względu na powszechny strach przed śmiercią. A raczej przerażenie i kurczowe trzymanie się ciała.

Po drugie, ogromne cierpienie ciała związane ze śmiercią (pandemia raka i innych chorób).

Po trzecie, powstrzymywanie odchodzących przez ich bliskich za wszelką cenę. Utrzymywanie przy życiu ciała w ogromnym bólu i udręce.

…To wszystko sprawia, że przejście na drugą stronę jest dla większości ludzi trudne. Energia, z którą przechodzą jest tak gęsta, że nie dają rady dobrnąć do Mostu Kwiatów.

 

Sprawdź koniecznie!

 

Pośmiertne wymiary – do wyboru, do koloru

Co się dzieje, kiedy człowiek opuszcza ciało, wciąż mając wiele nierozwiązanych spraw, utrwalonego strachu, poczucia winy, żalu, złości, bólu itd?

Cóż, znajduje się w miejscu, które jest wypadkową jego wierzeń i programów.

„Ci, którzy są silnie osadzeni w wierzeniach religijnych – wierzeniach strachu, czy dualizmu – podczas powrotu na naszą stronę przeżywają bardzo trudny czas. (…)

Do tego dochodzi zamartwianie się rodziny, czy zmarły pójdzie do nieba czy piekła, co bardzo utrudnia przejście.

Na mostach tych ludzi nie ma kwiatów. Nie witają ich żadne anioły, wita ich strach.

Podczas powrotu przeżywają coś, co nazywacie psychodeliczną wycieczką. Wielokrotnie naprawdę spotykają diabła – jest on oczywiście nimi samymi oraz wszystkimi ich doświadczeniami – ponieważ tak bardzo wierzą w jego istnienie (…)

Ta strefa, jak możecie sobie wyobrazić jest coraz bardziej zapełniona. (…) Istoty te czekają na osąd [który nigdy się nie wydarzy- przyp.mój], chociaż bardzo się go boją. (…)”

Depresja uzależnienia śmierć w świetle Nowej Energii – Tobiasz i Saint-Germain

Tych ludzi z pośmiertnych wymiarów strachu i czekania na “sąd ostateczny”, wyciąga stamtąd energia żałobników, czyli grawitacyjne przyciąganie linii rodowej.

 

O tym, jak potężny jest wpływ wyznawanej religii na życie pośmiertne świadczy fakt, iż:

„ Po drugiej stronie jest wielu różnych Jezusów. Jest Jezus, który reprezentuje świadomość sądu i strachu. Jest taki, który uosabia miłość, służenie Bogu i innym. Oraz… wielu innych.

Od tego, w co wierzycie, zależy które aspekty Jezusa spotkacie. Oczywiście żaden z nich nie jest duchową istotą – wszystkie są wytworem świadomości. Czasem świadomości jednej osoby, czasem świadomości grupy.”

Depresja uzależnienia śmierć w świetle Nowej Energii – Tobiasz i Saint-Germain

Jest tu także katolicki czyściec – tutejsze dusze ciągle się modlą, non-stop chodzą na mszę, przyjmują komunię i chętnie oraz z przyjemnością pokutują, wierząc, że realizują jedyny możliwy program przed pójściem do “nieba”.

 

Ateiści z kolei, po śmierci – zgodnie ze swymi przekonaniami – udają się do próżni. Przestrzeni, w której nie ma nic.

„Niczego nie czują, niczego nie słyszą. Myślą, że nie mają świadomości. Myślą, że są martwi i są przekonani, że śmierć była całkowitym kresem i nicością.”

Aż pewnego „dnia” orientują się, że dalej istnieją. Wtedy przychodzą do nich anioły-pomocnicy.

Zaczynają rozpoznawać energie, twarze i: „są zaskoczeni, że życie toczy się dalej. Życie toczy się dalej”.

 

 

Piekła istnieją naprawdę

Tak, jak pisałam, w pośmiertnych wymiarach są też straszne miejsca. Różnego rodzaje piekła, które zasiedlają ci, którzy sami je tworzyli na Ziemi, ale także ci, którzy byli ich ofiarami. Niestety.

Jeżeli Dusza ma bardzo, bardzo silny program bycia ofiarą, będzie go realizowała także w tej niefizycznej rzeczywistości.

To nie tak, że śmierć jest zawsze i dla każdego wyzwoleniem. Całkowitym resetem, który mówi: co było, a nie jest, nie pisze się w rejestr.

Pisze się, jeśli taki jest – świadomy lub hipnotyczny wybór danej istoty.

Potem schodzą one na Ziemię i trwa dalszy ciąg ich udręki.

 

Jeśli ktoś był alkoholikiem, czy narkomanem, po śmierci znajdzie się w tym samym miejscu, upijając się w barach dzień po dniu – przez cały czas.

Narkomani będą kontynuować branie narkotyków, kupowanie narkotyków, organizowanie narkotyków…

Nikt ich do tego nie zmusza – to jest ich wybór, by trwać w wymiarze uzależnienia.

Są tu wyłącznie dzięki swoim wierzeniom. W chwili, gdy zapragną się prawdziwie uwolnić – natychmiast pojawią się anioły-pomocnicy.

Są też niestety wymiary uzależnienia od energii seksualnej – jej nadużywania, przemocy, ciemnej strony seksu. Predatorzy i ofiary raz po raz odnajdują tu siebie po śmierci i ich potworna gra trwa nadal. Wielki smutek i ból trwają nadal.

Są tak zatruci wirusem seksualnym, tak od niego uzależnieni, że wszystkie ich wierzenia i przekonania kreują to straszne miejsce po śmierci.

Także oni w każdej chwili mogą z tego wyjść. Jednak póki chcą przeżywać ten potworny sen, nic nie może go przerwać.

 

Są tu miejsca dla zdradzonych przez miłość. Okrutnie zranionych. Samobójców z miłości. To bardzo smutne wymiary, jedne z najcięższych. Obwiniają wciąż tych, którzy ich skrzywdzili, wciąż od nowa przeżywają cierpienie, które im zadano.

Są tu Atlanci, którzy nie wcielili się od czasu Atlantydy – także oni śnią wciąż ten sam sen (a raczej klątwę). Są Katarzy, którzy spędzają czas w katarskim piekle, którego tak bardzo chcieli uniknąć za życia…

I tak dalej, i tym podobne…

 

Każdy sam kreuje w zaświatach miejsce dla siebie. I zawsze, zawsze, w każdej chwili – może je zmienić.

W zaświatach znajduje się ogromna liczba aniołów, które zostały specjalnie przygotowane do pracy – wspierania, pomocy – osobom uwięzionym w bolesnych pułapkach swoich wierzeń.

Jednak dusze zakleszczone w odgrywanie ziemskich dramatów, nie dostrzegają (lub nie chcą dostrzec) tej możliwości.

A to dlatego, że do tej pory nie było to dla nich wcale proste. Pozostając pod wpływem bardzo ciężkich programów hipnotycznych, przez długi czas nie były w stanie dojrzeć potencjału uwolnienia.

Przez bardzo długi czas w ciemnościach, w których przebywali, nie dochodziła do ich świadomości informacja, że nie muszą odgrywać swoich dramatów. Że są wolni i w każdej chwili mogą stamtąd wyjść.

Wielu z nich zresztą, nawet gdy to wie, wybiera pozostanie w piekle tam i na Ziemi.

Trzeba uszanować ten wybór i poczekać, aż nasycą się swoim bardzo trudnym doświadczeniem.

 

Jeszcze raz przypominam – w każdym, nawet najciemniejszym, najstraszniejszym miejscu przebywają istoty anielskie wyspecjalizowane w udzielaniu pomocy najtrudniejszym przypadkom.

Ponieważ wolna wola jest nienaruszalną świętością w Omniversum, anioły te czekają, aż ofiary i kaci z czeluści piekieł, powiedzą – dosyć.

Wybiorą wyjście, uwolnienie, ulgę.

Wtedy zawsze, ale to zawsze nadchodzi pomoc.

 

 

Sprawdź Medium i Jasnowidzów na Jasnej Polsce:

 

 

Pokutujące duchy i opętania

„Czasem trauma i złość są tak wielkie, że niektóre istoty pozostawiają ciało, ale nie ziemską energię i nigdy nie wracają na drugą stronę.

W ogóle nie przechodzą przez żaden most. Ich energie pozostają na Ziemi i znacie ich jako duchy lub nieinkarnowane byty włóczące się po Ziemi. (…)

Niektóre z nich nie są gotowe zaakceptować, że naprawdę umarły, zwyczajnie nie przyjmują tego do wiadomości.

Niektóre z nich mają tak wielką traumę, że próbują natychmiast chwycić obojętnie jakie ciało.

Wybierają takie, które jest dla nich zupełnie nieodpowiednie. Nie pasuje do ich energii, do rodowej linii, do grupy anielskiej.

Zasiedlają takie ciało, a ono nie jest takie, jak trzeba. Próbują żyć w nie swoim czasie i miejscu i wszystko jest nie tak, wszystko.

Ta sytuacja jest wam znana, jako martwe płody.”

Depresja uzależnienia śmierć w świetle Nowej Energii – Tobiasz i Saint-Germain

 

Jednak w tym miejscu uspokajam – mimo, że pokutujące, udręczone, wściekłe, zgorzkniałe duchy pałętają się w różnych miejscach (można je zobaczyć tam, gdzie “energia jest bardzo, bardzo niska, włączając w to wiele szpitali”) i wydaje im się, że mogą wślizgnąć się w czyjeś ciało, to jest to bardzo, bardzo trudne do wykonania.

Jeżeli tak się dzieje – dotyczy to osoby, która jest na to otwarta i wyraża chęć i zgodę na takie doświadczenie.

Jednak, nawet wtedy nie dochodzi do przejęcia ciała, tylko podpięcia pod nie.

Duchowa fizyka została tak zaprojektowana, by w zasadzie uniemożliwić takie gry.

A zatem duchy:

„do pewnego stopnia mogą wpływać na daną osobę. W momencie, gdy jednak dany człowiek zażąda ich odejścia, muszą odejść. Muszą nawet, jeśli nie chcą.”

To jest wolna wola i święte prawo Energii. Nie znaczy NIE i jest respektowane przez wszystkie istoty.

 

„Z duchami pracuje się trudno. Nie chcą wracać na drugą stronę. Przepełnia je złość, żal, poczucie winy. Chcą po prostu kręcić się po Ziemi.

Wyjątkowo lubią straszyć ludzi i manipulować nimi.”

– Oczywiście jeśli trafią na podatny grunt.

Czyli na osoby nisko wibrujące, zafascynowane tą tematyką, kochające się bać.

Do zwyczajnie funkcjonujących ludzi nie podchodzą – szkoda prądu, brakuje rezonansu. Narobią się, narobią i nawet nie zostaną zauważone 🙂

 

Natomiast, jeśli chodzi o opętania – takie spektakularne, przerażające widowiska do egzorcyzmowania, to nie jest to nigdy żaden „duch” z zewnątrz.

To zawsze jest potwornie poraniony, rozwścieczony aspekt danego człowieka.

Na przykład jego inkarnacja z przeszłości lub ukryta, zduszona energia jakiegoś doświadczenia.

Coś, co przeżyło wielką traumę, urosło w siłę na negatywnych energiach i domaga się duszy od swego stwórcy, czyli opętanej osoby.

„Egzorcyzm jest jedną z najbardziej niefortunnych rzeczy, którą można zrobić człowiekowi przechodzącemu przez taką traumę.

To jak nakładanie jednej traumy na drugą.

To próba pokonania wewnętrznego diabła. Doprowadzi do tego, że za jakiś czas wróci w innej, bardziej podstępnej formie.”

Depresja uzależnienia śmierć w świetle Nowej Energii – Tobiasz i Saint-Germain

Tymczasem, tak jak w przypadku każdego innego aspektu, nie chodzi o to by go dławić, niszczyć i „wypędzać” – bo to dławienie i niszczenie swojej własnej energii.

Niewykonalne i bolesne.

„Chodzi ofiarowanie pełnej miłości oraz ogromnej uwagi.

Ta część was musi zaznaczyć swoją obecność i przypomnieć o swoim istnieniu.”

Po co? By wreszcie uwolnić zapiekłą i zablokowaną energię.

 

Każdy z nas jest w pełni suwerenną Istotą, która w każdym momencie życia stwarza swoją rzeczywistość.

Wszystko, co widzisz, i czego doświadczasz, to Twoja energia, Twoja kreacja.

Dlatego, jeśli czujesz się bezpieczny sam ze sobą, będziesz bezpieczna zawsze i wszędzie.

 

                            Dołącz do Jasnej Polski i dodaj swoje ogłoszenie!

 

Śmierć dzieci

Jak ze wszystkim, tak i tu istnieje wiele powodów, dla których dzieci, niemowlęta, a nawet dzieci w łonie matki odchodzą na drugą stronę.

„Czasem dusza wybiera przyjść na krótki czas, by pomóc dać lekcję, czyli konkretne doświadczenie danej rodzinie.

I wtedy decyduje się pojawić zaledwie na kilka lat [lub o wiele krócej – przyp.mój].

Żal jest utrzymywany przez ludzi na Ziemi. Oni zastanawiają się, co zrobili źle, dlaczego Bóg ich ukarał, jak czuje się ich dziecko.

Ten proces przynosi wiele korzyści, ponieważ wymaga od takich ludzi otwarcia się na aspekty, które czekaj, żeby się wyrazić.

Wielokrotnie dziecko pojawia się w rodzinie, by wprowadzić do niej energię lub zachętę do przebudzenia wielu jej członków. (…)

Czasem dziecko, dusza wciela się i pozostaje na Ziemi na bardzo krótko, żeby dokończyć pozostawione we wcześniejszym wcieleniu sprawy.

Takie dusze nie mają zamiaru tworzyć nowego doświadczenia.

Przychodzą po prostu, aby zebrać to, co zostało ostatnim razem, energetyczne kawałki. Z tego też powodu zjawiają się, zabierają je, po czym wracają na drugą stronę.

Generalnie powroty dzieci są bardzo łatwe, ponieważ one mają świadomość, po co idą na Ziemię.”

Depresja uzależnienia śmierć w świetle Nowej Energii – Tobiasz i Saint-Germain

Czasem też jest tak, że istota wciela się w ciało – wybiera sobie dom, rodzinę, kraj itd.

I wtedy orientuje się, że to ją przerasta. Na przykład zbyt wiele wzięła na swoje barki. Albo to, co wybrała nie pozwoli jej w pełni nauczyć się, tego, czego potrzebuje.

Wtedy odchodzi. Także w łonie matki.

To bardzo racjonalne podejście – na zasadzie: lepiej porzucić ciało teraz, zmienić sobie cele, priorytety i sztafaż i wrócić, niż męczyć się w „źle” zaprojektowanym wcieleniu przez następne 80 lat.

Ale śmierć dzieci może dotyczyć również dusz dopiero zaczynających swoją przygodę na Ziemi – czyli nowych – tzw. młodych Dusz, newcomers.

Czasem , mimo pierwotnego entuzjazmu, dusza czuje, że jeszcze nie jest gotowa funkcjonować w tak dużej gęstości i hop! – wraca z powrotem, by wziąć głęboki oddech i spróbować ponownie za jakiś czas.

 

Jasna Polska = Samo Dobro w Internecie

 

Co się zmieniło w 2020

2020 rok to rok naprawdę wyjątkowy.

Taki 2012 tyle, że do potęgi.

Pandemia koronawirusa tylko częściowo odzwierciedla w materii ogrom energetycznej transformacji, która miała i ma nadal miejsce.

Epokowe zmiany 2020 mają znaczący wpływ na całe Omniversum i być może kiedyś – gdy będzie gotowość, by przyjąć te wiadomości – dowiemy się o wszystkim, co teraz się dzieje.

Jedną z ogromnych przemian na Ziemi było odejście negatywnych, niefizycznych istot i redukcja ich wpływu na działania ludzi, a tym samym losy świata.

 

Czytaj więcej: 2020 Potężna Zmiana w Energii Ziemi – Odejście Negatywnych Istot a Koronawirus

 

Jeszcze raz powtórzę – koronawirus nie jest przypadkowy (i naprawdę istnieje).

To konieczny chaos – energetyczny kurz, który wzbija się podczas sprzątania.

Zanim wejdziemy w Nowe, potrzebny jest okres przejścia.

Pandemia go uwypukla i przyspiesza. Koronawirus NIE jest wytworem iluminatów, ani „trzymających władzę”, jest odbiciem stanu świadomości zbiorowej na obecny moment.

Teorie spiskowe na jego temat wskazują na brak zrozumienia dynamiki Energii na Planecie.

 

Czytaj więcej o teoriach spiskowych i koronawirusie na Jasnej Polsce!

 

Ale do rzeczy.

Jak na górze tak na dole, mawia stare porzekadło.

Obecnie – w związku z pojawianiem się urzeczywistnionych mistrzów na Ziemi – istnieje też sprzężenie zwrotne:  jak na dole – u nas na Ziemi, tak na górze – czyli w innych wymiarach.

Ponieważ pośmiertne wymiary znajdują się pod silnym wpływem świadomości zbiorowej i – jak już wiesz – odzwierciedlają ziemską rzeczywistość, one także ulegają w chwili obecnej ogromnym przeobrażeniom.

Dlatego też zmieniły się tam przynajmniej dwie kwestie.

Po pierwsze powstały w nich nowe „korytarze”, które mają wspierać szybszy cykl inkarnacji prowadzący do oświecenia / urzeczywistnienia.

Te korytarze są dostępne dla bardziej świadomych istot, które chcą skrócić swój czas dochodzenia do oświecenia, a muszą nauczyć się rzeczy potrzebnych do zakończenia swego cyklu inkarnacyjnego.

 

Wymiary pośmiertne przez ostatnie 100 lat, a zwłaszcza ostatnie 30-40 lat uległy ogromnemu zanieczyszczeniu i zgęstnieniu.

Pojawiło się tam sporo mrocznej energii.

A to dlatego, że dusze przestały zatrzymywać się na odnowę i refleksję, lecz niemal natychmiast wcielały się ponownie. To sprawiło, że nie było czasu na zrozumienie i rozświetlenie nawet tych najtrudniejszych doświadczeń.

Ale teraz to się zmienia i wymiary te ulegają rozświetleniu i podniesieniu wibracji. Ciemne miejsca zostały oświetlone świadomością urzeczywistnionych mistrzów.

Nie oznacza to oczywiście automatycznego wyzwolenia bytujących tam Dusz (czy raczej ich aspektów, Dusza jest wolna i nie da się złapać w tak trywialną klatkę).

Byłoby to całkowite zlekceważenie wolnej woli tych istot.

Oznacza to oświetlenie im innych potencjałów.

Pokazanie, że mogą wybrać inaczej. Że nie są skazane na tak marną egzystencję i piekło, do którego same się wtrąciły.

Każda bytująca tam istota ma teraz ukazane inne możliwości i wsparcie, by zmienić swój los oraz przygotować sobie lepsze kolejne wcielenie – wolne od przymusu powtarzania tych skrajnie destrukcyjnych programów.

 

 

Na koniec

Śmierć została stworzona w jednym prostym celu – by nie utknąć na zawsze i nie zagubić się w świecie materii, lecz ławo móc powracać na drugą, eteryczną, anielską stronę dowolną ilość razy – a przy tym zmieniać swoje kolejne ziemskie scenografie i awatary.

Energie Ziemi są tak silne i gęste, że musiał powstać fizyczny sposób na uwolnienie się i powrót.

Jak widzisz, to gdzie trafisz po śmierci jest ściśle uzależnione od tego, w co wierzysz i jak wiele traum i bólu uwolnisz lub zablokujesz w swoim Polu.

Ci, którzy odpuszczają – sobie i innym, puszczają, uwalniają, pracują ze sobą w jakikolwiek sposób, trafią do miejsc, w których energia jest lżejsza i w których będą mogli odpocząć.

Im więcej nierozwiązanych spraw, tym gęściej i ciemniej po śmierci. Chyba, że wiara w przemianę była ogromna i żarliwa. Ale to nie zdarza się często.

I w drugą stronę – im wyższe wibracje, tym większa szansa, by trafić na Most Kwiatów i dalej – do przestrzeni mądrości i miłości.

 

Dodam, że w zaświatach – ze względu na ich nie-fizyczność – paradoksalnie trudniej jest coś zmienić na lepsze, niż za życia.

A to dlatego, że zmieniając coś w materii, niejako to kotwiczymy. Gruntujemy w ciele, w ziemskiej energii.

W kolejnym wcieleniu poczyniona wcześniej zmiana, promienieje na nas. Otwiera drzwi, które były wcześniej zamknięte.

To pokazuje, jak ważne jest uwalnianie zablokowanych energii za życia, nie czekanie na to, że wszystko samo się zrobi po śmierci.

 

 

„Wyobraźcie sobie, jakby to było przygotować dla odchodzących radosną, pełną szacunku ceremonię.

Jakby to było, gdyby oni sami też mogli uczestniczyć w swoim pogrzebie zanim umrą!

Dlaczego pogrzeby organizuje się po śmierci? Ponieważ ani wy, ani oni – nikt tak naprawdę nie chce odpuścić.

Wyobraźcie sobie, jak zmieniłyby się energie, gdyby Ceremonia Życia odbywała się przed śmiercią.

Wyobraźcie sobie, jakby to było mieć grupę ludzi, ekspertów, którzy trzymaliby was za rękę, kochając was.

Zero smutku, zero wyrzutów sumienia, czy depresji. Zero ponurych, drętwych zachowań, które wiążą się obecnie z pogrzebami.

Robiliśmy to już razem w czasach Atlantydy. Były one wspaniałe, szczególnie jeśli chodzi o obszary śmierci i umierania.

To wszystko jest gotowe powrócić w nowoenergetyczny sposób.

Ceremonia Życia jest gotowa powrócić.”

Depresja uzależnienia śmierć w świetle Nowej Energii – Tobiasz i Saint-Germain

A wraz z nią, do pełnego oczyszczenia, rozświetlenia i przemiany, są także zaświaty.

Bo cała ta Zmiana na Ziemi dotyczy jednego – by Życie ludzkie było wreszcie łatwe, lekkie, radosne, świetliste, twórcze i świadome.

Tak jak miało być od samego początku.

Teraz – choć może czasami w ogóle na to nie wygląda – kreujemy podstawy pod Złoty Wiek na Ziemi.

Jak na górze, tak na dole – i oczywiście odwrotnie.

Aho!

 

Zerknij tutaj lub sprawdź wszystkie aktualne ogłoszenia w: Wydarzenia & Osoby & Miejsca